Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Olkuszu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 grudnia 2020 r.

Sąd Rejonowy w Olkuszu, III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie:

Przewodniczący sędzia Agnieszka Proć

Protokolant sekr.sądowy Martyna Hałat

po rozpoznaniu w dniu 23 grudnia 2020 roku w Olkuszu

na rozprawie

sprawy z powództwa małoletniej powódki L. S. reprezentowanej przez matkę

M. M. (1)

przeciwko M. S.

o alimenty

I.  zasądza od pozwanego M. D. S. P. (...) na rzecz małoletniej powódki L. P. S. P. (...) alimenty w kwocie po 700,00 zł (siedemset złotych) miesięcznie za okres od dnia 01 lipca 2020 r. do 31 sierpnia 2020 r. oraz w kwocie po 850,00 zł (osiemset pięćdziesiąt złotych) miesięcznie, płatne do rąk jej matki M. M. (1) PESEL (...) do dnia 10-ego każdego następującego po sobie miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 1 lipca 2020r.;

II.  w pozostałej części powództwo oddala;

III.  wyrokowi w pkt. I-szym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego M. S. na rzecz Skarbu Państwa – Sąd Rejonowy w Olkuszu kwotę 500,00 złotych 00/100 ( pięćset złotych) tytułem należnych kosztów sądowych;

V.  znosi wzajemnie pozostałe koszty postępowania między stronami.

/sędzia Agnieszka Proć/

Sygn. akt III RC 134/20

UZASADNIENIE

wyroku wydanego dnia 23 grudnia 2020r.

M. M. (1) działająca imieniem małoletniej powódki L. S. w pozwie złożonym dnia 8 lipca 2020r. wniosła o zasądzenie od pozwanego M. S. alimentów w kwocie po 1500 zł miesięcznie z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od 1 lipca 2020r.

W uzasadnieniu pozwu podano, że małoletnia L. S. pochodzi z nieformalnego związku (...). Urodziła się (...) w O.. Matka z córką zmuszone były opuścić wspólne miejsce zamieszkania, bowiem pozwany stosował przemoc psychiczną i fizyczną wobec matki powódki, a wobec dziecka groźby i przemoc psychiczną. Zamieszkały u siostry M. M. (1).

Małoletnia powódka jest dzieckiem niepełnosprawnym, wymaga stałych wizyt w poradniach: ortopedycznej, neurologicznej i rehabilitacji dwa razy w tygodniu, co wiąże się z kosztami. Bieżące koszty utrzymania powódki matka w uzasadnieniu pozwu oceniła na około 1750 zł miesięcznie.

Pełnomocnik pozwanego w odpowiedzi na pozew złożonej dnia 27 lipca 2020r. podał, że pozwany uznaje żądanie pozwu do kwoty 700 zł miesięcznie i wnosi o oddalenie powództwa ponad tą kwotę. W jego ocenie wskazywane przez matkę koszty utrzymania małoletniej powódki są wygórowane i wynoszą 800 zł miesięcznie. Swój koszt utrzymania pozwany ocenił na 2200 zł miesięcznie.

Na rozprawie dnia 2 grudnia 2020r. pełnomocnik powódki sprecyzował żądanie pozwu wnosząc o zasądzenie alimentów w kwocie po 1000 zł miesięcznie.

Pozwany na rozprawie podał, że jego zdaniem miesięczne koszty utrzymania dziecka wynoszą około 1200 zł.

Sąd ustalił co następuje:

Małoletnia L. S. urodziła się (...) w O. , pochodzi z nieformalnego związku (...).

Dowód: odpis zupełny aktu urodzenia małoletniej powódki -k. 5.

Rodzice powódki zamieszkiwali razem do 22 czerwca 2020r w wynajętym mieszkaniu w J.. Po rozstaniu powódka i jej matka zamieszkiwały przez pewien okres u siostry M. E. M., a następnie przeprowadziły się do jej matki, gdzie nadal zamieszkują z matką M. M. (1) i dwójką jej braci. Matka powódki, gdy mieszkała u siostry nie ponosiła kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania, rzadko przygotowywała posiłki, co było podłożem skonfliktowania się z siostrą. Teraz jak twierdzi przekazuje matce 500 zł na jedzenie i media, czasami kupuje jedzenie.

Miesięczne koszty utrzymania małoletniej powódki matka na rozprawie oceniła na około 1500 zł.

M. M. (1) zatrudniona jest w PW (...) na ¾ etatu z wynagrodzeniem około 1700 zł netto miesięcznie.

Małoletnia L. uczęszcza do Niepublicznego Przedszkola (...) w O. od 1 września 2020r, czesne wynosi około 570 zł miesięcznie ( wysokość opłaty zależna jest od ilości dni spędzonych przez dziecko w przedszkolu), plus wydatki na zakup książek i okolicznościowe składki. Dziecko jest pod opieką poradni neurologicznej, ortopedycznej, wymaga rehabilitacji z uwagi na porażenie splotu ramiennego oraz kontroli okulistycznych. Zajęcia rehabilitacyjne na które małoletnia wcześniej uczęszczała w (...) w W. były bezpłatne, ale koszty dojazdów na nie wynosiły około 100 zł miesięcznie. Z uwagi na czterokrotną absencję matki i dziecka na umówione terminy zajęć małoletnia została skreślona z Ośrodka (...) w W. w dniu 29 września 2020r. Małoletnia powódka ma ponownie barć udział w zajęciach rehabilitacyjnych od stycznia 2021 w S..

Do kosztów utrzymania dziecka dochodzą koszty jego wyżywienia, zakupu ubrań, środków kosmetycznych, lekarstw w razie choroby, pampersów oraz dojazdów na wizyty lekarskie. W ocenie Sądu matka nie wykazała, by koszty wyżywienia dziecka wynosiły 600 zł miesięcznie ( zwłaszcza, że dziecko je posiłki w przedszkolu, a w domu posiłki przygotowuje babka dziecka dla domowników), bądź by na ubrania dla dziecka wydawała 200 zł miesięcznie. Od 27 listopada 2020r. dochodzą koszty zajęć logopedycznych w przedszkolu – 30 zł pojedyncze zajęcia, a te odbywać się powinny dwa razy w tygodniu (czyli około 240 zł miesięcznie).

M. M. (1) spłaca raty kredytu z tytułu pożyczek zaciągniętych w parabankach m. in. z przeznaczeniem na zakup markowych ubranek dla dziecka. Otrzymuje świadczenie wychowawcze 500 plus oraz zasiłek pielęgnacyjny 219 zł.

Dowód: zaświadczenia o dochodach M. M. (1) -k. 6 i 90, zaświadczenie lekarskie z dnia 25.11.2020r. -k. 74, zaświadczenie z Przedszkola (...)- k. 91, orzeczenie o niepełnosprawności z dnia 20.12.2020r. -k. 94-95, faktury -k. 96-99, 115, przesłuchanie M. M. (1) – nagranie jak na k. 82v-83.

M. S. pracuje w V. C. z wynagrodzeniem około 4400 zł. Mieszka z matką, siostrą i babką, pomieszkuje tam również brat pozwanego. Pozwany podał, ze dokłada się kwotą 300-500 zł do kosztów utrzymania domu, który jest własnością jego babki i jej córek, wykonuje w nim niezbędne remonty. Na dojazdy do pracy wydaje około 500 zł.

Pozwany gdy widywał się z córką zabierał ją do siebie dwa razy w miesiącu na weekendy, kupował jej prezenty. Teraz matka zabrania mu tych kontaktów ( od czasu gdy przywiózł córkę z zasinionym okiem i nie zabrał dziecka do lekarza, by ten stwierdził czy dziecko nie doznało urazu oka), dlatego stara się o ich uregulowanie sądownie. Dobrowolnie uiszczał alimenty w kwocie po 700 zł miesięcznie ( 800 zł od czasu wydania postanowienia zabezpieczającego). Spłaca raty kredytów zaciągniętych podczas wspólnego zamieszkiwania z M. M. (1) ( w tym na przyjęcie związane z chrztem ich córki) w łącznej wysokości 1000 zł miesięcznie.

Dowód: zaświadczenia o dochodach M. S. -k. 34 i k. 41, faktura z dnia 18.07.2020r. -k. 33, lista transakcji z (...) Bank (...) -k. 35, zeznania świadka E. M. – nagranie jak na k. 117v-118, przesłuchanie pozwanego – nagranie jak na k. 118v-120.

Sąd ustalił stan faktyczny w oparciu o powołane wyżej dowody. Dowody z dokumentów w zasadzie nie były kwestionowane. Składane przez strony wydruki wiadomości sms oraz wydruki z portali społecznościowych niewiele wnoszą do sprawy. Podobnie jak złożona dnia 9 grudnia 2020r. karta informacyjna z pobytu M. M. (3) w oddziale ratunkowym dnia 23 czerwca 2020r. oraz kopie postanowienia o umorzeniu dochodzenia z dnia 23 września 2020r. i zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa z dnia 3 lipca 2020r. Sąd z dużą dozą ostrożności oceniał zeznania świadka E. M., która jest skonfliktowana z matką powódki. Świadek sporządzał pozew podpisany i złożony w niniejszej sprawie przez M. M. (1), w którym podane zostały znacznie wyższe kwoty utrzymania dziecka, niż te które świadek ocenił na zdecydowanie niższe podczas przesłuchania na rozprawie dnia 23 grudnia 2020r. W ocenie Sądu zeznania świadka nie są w pełni obiektywne.

Sąd pominął dowód z zeznań świadków zawnioskowanych w piśmie pełnomocnika powódki z dnia 9 grudnia 2020r, bowiem wnioski dowodowe w postaci zeznań świadków zgłoszone w końcowym etapie postępowania zmierzały do przedłużenia postępowania. W ocenie Sądu sprawa została dostatecznie wyjaśniona do rozstrzygnięcia.

Sąd zważył , co następuje :

Merytoryczną podstawą żądania alimentacyjnego na małoletnią powódkę są przepisy art. 133§1 kro i art. 135 kro.

W myśl art. 133 § 1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice są obowiązani do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie chyba, że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego (art. 135§1 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego).

Matka oceniła koszty utrzymania powódki na około 1500 zł przy uwzględnieniu kosztów dowozu na rehabilitację, których teraz nie ponosi. Zatem w ocenie Sądu aktualnie koszty utrzymania są bliższe kwocie wskazywanej przez pozwanego czyli 1200 zł. Gdy dziecko będzie dowożone na zajęcia koszty te będą wyższe, ale wówczas pozwany może partycypować w tych kosztach poprzez dowożenie na zmianę z matką dziecka na zajęcia, tym samym przynajmniej częściowo odciąży matkę, na której spoczywa w głównej mierze obowiązek opieki nad dzieckiem. Pozwany będzie mógł w szerszym niż obecnie zakresie uczestniczyć w życiu dziecka, będzie też lepiej zorientowany w jego bieżących potrzebach oraz postępach w rehabilitacji. Współpracując z matką w zakresie leczenia i rehabilitacji dziecka może również wykazać się większą odpowiedzialnością niż wówczas, gdy córka będąc pod jego opieką doznała urazu oka i nie zadbał o to, by lekarz ją zbadał i ocenił jak poważny jest to uraz. Sytuacja ta wpłynęła na stosunek matki do odbywania kontaktów ojca z dzieckiem.

Dziecko potrzebuje kontaktów z ojcem, a ten w razie ustalenia tych kontaktów (o co pozwany się stara), będzie mógł partycypować w szerszym zakresie nie tylko w kosztach utrzymania córki, ale i w jej wychowaniu.

Pozwany osiąga ponad dwukrotnie wyższe dochody niż matka powódki. Może zatem partycypować w kosztach utrzymania dziecka kwotą dwukrotnie wyższą niż matka, która swój obowiązek alimentacyjny realizuje poprzez osobiste starania o wychowanie dziecka. W wypadku zwiększonych wydatków na małoletnią powódkę środki na ich pokrycie mogą pochodzić ze świadczenia 500 plus oraz zasiłku pielęgnacyjnego, które to powinny być przeznaczane na potrzeby dziecka. Matka dziecka wcześniej nie wykazywała się rozwagą w gospodarowaniu posiadanymi środkami finansowymi, powinna zatem rozważniej wydawać pieniądze jakimi dysponuje, by w przyszłości nie uwikłać się w kolejne umowy kredytowe w parabankach. Pozwany natomiast powinien pamiętać, że jego córka wymaga rehabilitacji i wzmożonej opieki, a obowiązki z tym związane powinny rozkładać się na dwoje rodziców, tym bardziej, że matka pracuje i nie może skupiać się jedynie na opiece nad dzieckiem.

Zasądzona kwota alimentów pozwoli na pokrycie kosztów przedszkola i logopedy, natomiast pozostałe koszty utrzymania dziecka pokrywane mogą być z dochodów matki. Sąd uwzględnił przy tym, że powódka i jej matka mieszkają u babki, w niewielkim zakresie partycypują w kosztach utrzymania mieszkania. W przygotowywaniu posiłków pomaga babka dziecka, zatem koszty wyżywienia małoletniej nie są tak znaczne jak wykazywała to matka.

Sąd uwzględniając powyższe okoliczności uwzględnił żądanie pozwu do kwoty po 850 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 1 września 2020r. , a zatem od daty gdy dziecko uczęszcza do przedszkola, a za wcześniejszy okres od daty objętej pozwem w wysokości po 700 zł. Powództwo jako wygórowane zostało oddalone w pozostałym zakresie.

Wyrokowi w pkt. I nadano rygor natychmiastowej wykonalności w oparciu o przepis art. 333§1 pkt 1 kpc.

Pozwany w pkt IV wyroku został obciążony kosztami sądowymi w postaci opłaty stałej ustalonej od wartości zasądzonego roszczenia w wysokości 500 zł na podstawie art. 108§1 kpc w zw. z art. 13 ust.1 pkt 4 kpc oraz art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005r.

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 100 kpc pozostałe koszty postępowania zostały wzajemnie zniesione, bowiem powództwo zostało oddalone ponad kwotę 850 zł, a pozwany uznawał żądanie pozwu do kwoty 700 zł.

/sędzia Agnieszka Proć/